Viashino patrzył na niego z niedowierzaniem. Zobaczył on bowiem Zetrona z mieczem wbitym w plecy.
- Niezwykłe… - mruknął – Syn marnotrawny nie żyje.
Po chwili jaszczur uciekł z miejsca zbrodni. Spocił się trochę ze strachu, trochę z nadmiaru szczęścia. Zetron był jego największym wrogiem. Jak to dobrze Vashino stwierdził, był.
Tego dnia było mgliście i nieprzejrzyście. Ludzie wierzący w pierwsze lepsze plotki twierdzą, że to przez śmierć syna marnotrawnego. Inni zaś cieszą się z jego śmierci.
Po wielu miesiącach w imperium nastał chaos. Ludzie zabijali się o wodę i żywność. Zetron, mimo swego wrednego charakteru, mógłby to zmienić… Gdyby żył. Tymczasem ludność podejrzewała Mayaera i jego wspólników o zamordowanie Zetrona. Podejrzewanie wielkiego czarnoksiężnika i jego „szlachetnych” przyjaciół było tak zuchwałe, jak i trafne. Z przyjaciół czarnoksiężnika najbardziej znany jest niecny i podły Viashino, olbrzymi jaszczur. Mayaer natomiast milczał i nic nie mówił na temat tego „wypadku”.
Co jednak czeka planetę Millenium? Tego dowiemy się wkrótce…
Wizards, opowiadanie wzorowane na Warhammerze, Magic the Gathering, produktach Wizards of the Coast.



Rozdział 1 – Dalsze losy Millenium

Mayaer zaczął przesypywać piasek z klepsydry do sakiewki.
- Po co to robisz? – spytał nieśmiało Viashino.
- Czas jest na wagę złota – uśmiechnął się – A nam czas jest bardzo potrzebny…
Ferain uderzył w stół na znak sprzeciwu. Ze zdenerwowania nie mógł z siebie nic wykrztusić.
- Oburzające… Skandal… - mruczał.
Pozostali członkowie rady patrzyli na niego ze smutkiem. Sami nie mogli nic powiedzieć, albowiem zostaliby oni zamordowani przez Khurnów.
Khurnowie byli niegdyś mieszkańcami planety Millenium. Rada wraz ze zmarłym już Zetronem wygnała owych tubylców. Dzisiaj to oni postanowili się zemścić.
Przeciętny Khurn ma długie, kasztanowe włosy, szarą i okropnie twardą skórę oraz oczy, które błyszczą różnymi kolorami. Ta rasa jest bardzo okrutna. Zetron był golemem, a nie od dziś wiadomo, że golemy nienawidzą Khurnów. Większość mieszkańców Millenium to ludzie, a w samym mieście Rahel ludzie stanowią 96% populacji. Właśnie o Rahel mowa. Khurnowie dawno temu zostali wygnani z tego miasta, jako, że byli źli i tępieni przez innych. Podczas rady w Rahel rozstrzygnięty nie zostanie tylko los miasta, ale i los całej Millenium. Rahel jest bowiem miastem-państwem, czyli, jak to niektórzy mawiają, polis. Ogromnym polis. Dlatego też spotkanie rady odbędzie się tutaj.
Wszyscy patrzyli w tym momencie na Caina, przewodniczącego. Był on zmieszany. Wiedział doskonale, co się stanie, gdy odmówi swoim braciom i siostrom wstępu do polis, i jeżeli zrobi to Khurnom. W obu przypadkach wybuchnie groźny konflikt. Postanowił więc nie ryzykować.
- Źle się dziś czuję – chrząknął – Mauris tym się zajmie.
Mauris był najmłodszym członkiem rady. Był elfem. Na moment odjęło mu mowę, po czym zdał sobie sprawę z tego, co się stało.
- Wojska! Straż! – krzyczał – Brać Khurnów!
Ludzie osłupieli, tak jak i Khurnowie. Nikt nie spodziewał się takiego obrotu spraw. Strażnicy rzucili się na stwory. Zabili każdą tę paskudę. Ocalał jedynie król Khurnów, Zaahe.
- Zaahe Szlachetny – ogłosił Cain – Zostajesz skazany na 200 lat więzienia za zbrodnie przeciwko ludziom i innym rasom. Zabrać go!
Po paru minutach cała sala się uspokoiła. Zaczęto dyskutować o losach Millenium. Mauris wstał:
- Rahel zostało uwolnione. Ale co z Millenium? To nasza planeta…! Nie możemy jej zostawić i czekać, aż wszyscy się pomordują! Kto jest za mną?!
Zanim ktokolwiek zdołał podnieść rękę, Cain wstał :
- Nie zgadzam się z tobą do końca, młodzieńcze – zaczął – Na początek powinniśmy świetnie uzbroić miasto i wojsko. Później nasza armia „będzie spacerowała” po planecie, aż wszelkie kłótnie zostaną rozwiązane. Co wy na to?
Każdy podniósł rękę. Nawet Mauris.

[Opticum]

Viashino patrzył na niego z niedowierzaniem. Zobaczył on bowiem Zetrona z mieczem wbitym w plecy.
- Niezwykłe… - mruknął – Syn marnotrawny nie żyje.
Po chwili jaszczur uciekł z miejsca zbrodni. Spocił się trochę ze strachu, trochę z nadmiaru szczęścia. Zetron był jego największym wrogiem. Jak to dobrze Vashino stwierdził, był.
Tego dnia było mgliście i nieprzejrzyście. Ludzie wierzący w pierwsze lepsze plotki twierdzą, że to przez śmierć syna marnotrawnego. Inni zaś cieszą się z jego śmierci.
Po wielu miesiącach w imperium nastał chaos. Ludzie zabijali się o wodę i żywność. Zetron, mimo swego wrednego charakteru, mógłby to zmienić… Gdyby żył. Tymczasem ludność podejrzewała Mayaera i jego wspólników o zamordowanie Zetrona. Podejrzewanie wielkiego czarnoksiężnika i jego „szlachetnych” przyjaciół było tak zuchwałe, jak i trafne. Z przyjaciół czarnoksiężnika najbardziej znany jest niecny i podły Viashino, olbrzymi jaszczur. Mayaer natomiast milczał i nic nie mówił na temat tego „wypadku”.
Co jednak czeka planetę Millenium? Tego dowiemy się wkrótce…
Wizards, opowiadanie wzorowane na Warhammerze, Magic the Gathering, produktach Wizards of the Coast.



Rozdział 1 – Dalsze losy Millenium

Mayaer zaczął przesypywać piasek z klepsydry do sakiewki.
- Po co to robisz? – spytał nieśmiało Viashino.
- Czas jest na wagę złota – uśmiechnął się – A nam czas jest bardzo potrzebny…
Ferain uderzył w stół na znak sprzeciwu. Ze zdenerwowania nie mógł z siebie nic wykrztusić.
- Oburzające… Skandal… - mruczał.
Pozostali członkowie rady patrzyli na niego ze smutkiem. Sami nie mogli nic powiedzieć, albowiem zostaliby oni zamordowani przez Khurnów.
Khurnowie byli niegdyś mieszkańcami planety Millenium. Rada wraz ze zmarłym już Zetronem wygnała owych tubylców. Dzisiaj to oni postanowili się zemścić.
Przeciętny Khurn ma długie, kasztanowe włosy, szarą i okropnie twardą skórę oraz oczy, które błyszczą różnymi kolorami. Ta rasa jest bardzo okrutna. Zetron był golemem, a nie od dziś wiadomo, że golemy nienawidzą Khurnów. Większość mieszkańców Millenium to ludzie, a w samym mieście Rahel ludzie stanowią 96% populacji. Właśnie o Rahel mowa. Khurnowie dawno temu zostali wygnani z tego miasta, jako, że byli źli i tępieni przez innych. Podczas rady w Rahel rozstrzygnięty nie zostanie tylko los miasta, ale i los całej Millenium. Rahel jest bowiem miastem-państwem, czyli, jak to niektórzy mawiają, polis. Ogromnym polis. Dlatego też spotkanie rady odbędzie się tutaj.
Wszyscy patrzyli w tym momencie na Caina, przewodniczącego. Był on zmieszany. Wiedział doskonale, co się stanie, gdy odmówi swoim braciom i siostrom wstępu do polis, i jeżeli zrobi to Khurnom. W obu przypadkach wybuchnie groźny konflikt. Postanowił więc nie ryzykować.
- Źle się dziś czuję – chrząknął – Mauris tym się zajmie.
Mauris był najmłodszym członkiem rady. Był elfem. Na moment odjęło mu mowę, po czym zdał sobie sprawę z tego, co się stało.
- Wojska! Straż! – krzyczał – Brać Khurnów!
Ludzie osłupieli, tak jak i Khurnowie. Nikt nie spodziewał się takiego obrotu spraw. Strażnicy rzucili się na stwory. Zabili każdą tę paskudę. Ocalał jedynie król Khurnów, Zaahe.
- Zaahe Szlachetny – ogłosił Cain – Zostajesz skazany na 200 lat więzienia za zbrodnie przeciwko ludziom i innym rasom. Zabrać go!
Po paru minutach cała sala się uspokoiła. Zaczęto dyskutować o losach Millenium. Mauris wstał:
- Rahel zostało uwolnione. Ale co z Millenium? To nasza planeta…! Nie możemy jej zostawić i czekać, aż wszyscy się pomordują! Kto jest za mną?!
Zanim ktokolwiek zdołał podnieść rękę, Cain wstał :
- Nie zgadzam się z tobą do końca, młodzieńcze – zaczął – Na początek powinniśmy świetnie uzbroić miasto i wojsko. Później nasza armia „będzie spacerowała” po planecie, aż wszelkie kłótnie zostaną rozwiązane. Co wy na to?
Każdy podniósł rękę. Nawet Mauris.